بـی‌بـی ســلام آمـدم امـشـب عـیـادتـت            بـاران شـوم بـرای تو و داغ غـربـتت

بی‌بی سلام با غـم حـیـدر چه می‌کـنی            با گـریـه‌های هِجـر پیـمبر چه می‌کنی

بی‌بی سـلام راهـی بـسـتر شدی چرا؟            بی‌بی سلام این همه لاغر شدی چرا؟

چیزی نمـانـده است دگر از وجـود تو            رنگی نمـانـده است به روی کـبـود تو

سـر درد داری و سـر تو تـیر می‌کشد            اصلا تکان نخـور، پَرِ تو تیـر می‌کشد

می‌ترسم اینکه پیرهنت لاله گـون شود            می‌ترسم اینکه بستر تو غرق خون شود

پهلو شکسته، درد تو را آب کرده است            خیلی تو را شکسته و بی‌خواب کرده است

ای نـور آشـیـانـه چرا پـیـر گـشته‌ای؟            آه ای جوان خانه چرا پـیـر گـشته‌ای؟

جـانـم فـدای پـلـکِ تَـرِ نـیـمـه‌جـان تـو            بـی‌بـی فــدایِ روضـۀ قــدِّ کــمـان تـو

بی‌بی سـلام با غـم زینب چه می‌کنی؟            با قصّه سه تا کفن امشب چه می‌کنی؟

انگـار سـوزِ آه تو در شور و شین شد            ذکـر لـبانِ خـشک تو نـام حـسـیـن شد

تو می‌روی ولی پـسرت بی‌کـفـن شود            در قـتـلگـاه، کـشـتۀ صد پـاره تن شود

پس با زبان پُر گـله زینب در آن میان            رو بر مدیـنه کرده و وا می‌کند زبان:

این کشتۀ فتاده به هامون حسین توست            وین صید دست و پا زده در خون حسین توست